Tinig ng matang mapagmasid...

Bakit mayroong mga taong hindi marunung magtapon ng kalat sa basurahan?

aq ay isang attendant sa isang inet cafe'd2 sa las pinas, na kung saan ipinapatupad
ang clean and green project ng aming mabuting alkalde, masasabi q na isa to sa mga
high class cafe's n makikita m ngaun.. ung branch n pinapasukan q ay
napakalapit lamang sa isang unibersidad, kaya ang pangunahing parokyano namin
d2 ay mga estudyante, mga high skul at college students...
ung iba napunta d2 para mag internet, mag search ng mga projects, mag type para sa mga assignments,
magpapa-print, maglibang, tumambay, pero karamihan sa kanila ay pumupunta d2 para maglaro..
karamihan sa mga manlalarong estudyante d2 mahaba ang oras ng paglalaro, ung iba hindi n napasok...
d2 na rin cla nabili minsan ng pagkain, may tinda kasi kaming mga junk foods ( chips & and crackers)
sama m n ang iba't ibang klaseng inumin tulad ng icetea,juice at softdrinks...
madami akong bagay na napupuna sa mga estudyante d2... unang-una ay ang hindi maayos n pagsasara ng pintuan sa tuwing cla
ay lalabas o papasok d2 sa shop, sliding door kasi ang pintuan namin d2.. may salamin at aluminum ito..
hindi q alam kung bakit hindi nila maisara ng maayos ung pintuan namin, hindi q cnasabi n lahat cla ay ganoon,
mayroon din namang marunung magsara ng pito ng maayos at mahinahon ( merun kasing akala m galit sa mundo pagnagsara
ng pintuan..), pangalawa ay ang pagdidikit ng mga nginuyang bubble gum sa ilalim ng comp. table at lalong lalo na sa ila-
lim ng mga upuan... dun sa mga estuyanteng may sapak sa utak para gawin to', hindi nio b naiisip n kababuyan ang ginagwa
ninyo? perwisyo, nakakadiri at naka-aaksaya sa oras ang paglilinis ng mga bubble gum na nginuya nio...mga siraulo!
pero isa sa pinakamadalas na mapapansin m d2 sa shop ay ang pag iiwanan ng kalat ng mga estudyante sa ibabaw ng kanilang
lamesa...mapa maliit n papel man ito,tissue na siningahan ng sipon, mga na-scratch na game cards, or ung mga balat at bote ng kinain nilang chips & soda...
kitang kita naman ang basurahan namin d2... nabibilang q lang sa mga daliri q ung mga taong marunung magtapon ng kanilang
kalat, ung iba nagtatanong kung saan ang basurahan, ung iba naman ay kusang hinahanap ito, anu kaya ang 2matakbo sa isipan
nung mga taong nag iiwan ng kalat nila basta-basta?

" trabaho naman ng staff ng cafe' ang maglinis nito",

"lilinisin naman nila iyon"

or hindi lang nila napapansin ito... minsan nagkaroon ako ng customer n koreano d2 sa shop... mga 8 cla n naglaro d2... nung tumayo cla sa mga comp. nila
para umalis, nakita ko n lahat cla pumila sa basurahan para mag tapon ng kanilang mga kalat, ung mga balat ng kanilang pinagkainan....
iniwan nilang malinis ung mga lamesa ng comp. n nirentahan nila...
napapaisip tuloy ako...

"does it makes me less filipino kung marunung ako magtapon ng kalat sa basurahan?"

isa kasi sa mga ugali ng pinoy ang hindi maayos n pagtatapon ng basura, para tong isang cancer, isang malalang sakit...
that's pinoy! beleive me... ^_^